استانداردهای ضایعات آهنی

امروزه از ضایعات آهنی در صنایع مختلف استفاده‌های متعددی شده و کاربردهای ویژه‌ای برای آن‌ها در نظر گرفته می‌شود. درجه بندی و نوع این ضایعات بر اساس یک سری استانداردها تعیین می‌شود که می‌توانند بر روی فرایند تعیین قیمت ضایعات آهنی هم اثرگذار باشند؛ به همین دلیل آشنایی با استانداردهای ضایعات آهنی از اهمیت زیادی برخوردار است. در ادامه با ما همراه باشید تا توضیحات بیشتری درباره استانداردهای قراضه‌های آهنی در اختیار شما قرار دهیم.

استانداردهای پذیرفته شده ضایعات آهنی

تمام افرادی که در این حوزه فعالیت دارند، لازم است تا با انواع استانداردهای ضایعات آهنی آشنایی داشته و درباره کاربرد و ویژگی‌های هر کدام، اطلاعات کافی داشته باشند. زیرا این استانداردها هستند که درجه بندی ضایعات آهنی را تعیین کرده و در نهایت قیمت روز ضایعات آهن را مشخص می‌کنند. در ادامه به معرفی بعضی از استانداردهای پرکاربرد در این زمینه پرداخته‌ایم.

شناسه 100 یا خرسک

این شناسه با عنوان خرسک نیز شناخته شده و شامل هرگونه خرسک باقی مانده، فولاد در پاتیل و پاتیل میانی و یا هرگونه فولاد موجود در انواع کارگاه‌های مربوط به ذوب و ریخته‌گری می‌شود که به صورت منجمد آزاد خواهد شد.

سطح کیفیت شیمیایی این دسته از قراضه‌های آهنی معمولا با توافق میان مصرف‌کننده و تأمین‌کننده مشخص می‌گردد. وزن مخصوص ظاهری این ضایعات معمولا در دسته سنگین بار قرار گرفته و ابعاد و اندازه آن نیز با توافق مصرف کننده مشخص می‌شوند. شما می‌توانید برای اطلاع از قیمت ضایعات خرسک بر روی لینک درج شده کلیک کنید.

شناسه 210، استاندارد ضایعات آهنی برای درجه بندی

این استاندارد قراضه‌های آهنی مربوط به بخشی از ضایعات واحدهای ریخته گری و نورد بوده که در سطح کیفیت درجه یک و دو قرار می‌گیرند. اندازه و ابعاد این استاندارد با حداقل عرض 600 میلی‌متر، حداقل ضخامت 50 میلی‌متر و حداکثر طول 1000 میلی‌متر تعیین می‌شود.

وزن مخصوص ظاهری این محصولات نیز در دسته سنگین بار قرار می‌گیرد. برای آشنایی با تفاوت ضایعات آهن سبک بار و سنگین بار مقاله ما را در این مورد مطالعه کنید.

شناسه 310، برای ضایعات ورق آهنی

دسته بندی دیگری که برای استاندارد ضایعات آهنی در نظر گرفته می‌شود، مربوط به قطعات ورق، تسمه و همچنین صفحه است. این دسته شامل ضایعات کارگاه‌های نورد و مصرف‌کننده محصولات تخت بوده که شرایط ویژه‌ای دارند.

کیفیت شیمیایی این قطعات در محدوده درجه یک و یا درجه دو قرار دارد. وزن ظاهری مخصوص هم یکی دیگر از ویژگی‌های شناسه 310 بوده که در محدوده متوسط و یا سبک بار قرار می‌گیرد. ابعاد و اندازه این قطعات بر اساس آمار موجود، ضخامت بین 3 تا 6 میلی‌متر، عرض تا 500 میلی‌متر و طول تا 1000 میلی‌متر است.

شناسه 220 برای ضایعات آهنی ضخیم

دیگر دسته از استانداردهای ضایعات آهنی، مربوط به قطعات ضخیم است و با شناسه 220 مشخص می‌شود. این شناسه را می‌توانیم مربوط به بخشی از ضایعات بدانیم که تخت کارگاه‌های نورد بوده و دارای کیفیت شیمیایی درجه یک و یا دو هستند.

وزن مخصوص ظاهری این محصولات هم در محدوده سنگین بار قرار می‌گیرد. با توجه به آمار منتشر شده و موجود در این راستا، ضخامت این قطعات بین 6 تا 50 میلی متر، حداکثر عرض تا 600 میلی‌متر و حداکثر طول تا 1500 میلی‌متر تعیین می‌شود.

شناسه 510، مخصوص راه آهن

شناسه 510 استانداردهای ضایعات آهنی، شامل انواع ریل قطار، محور و همچنین تراورس فولادی راه آهن بوده که باید ویژگی‌های مشخصی داشته باشند.

سطح کیفیت شیمیایی این قطعات باید درجه یک و یا نهایتا درجه دو باشد. اندازه و ابعاد محصولات ضایعات آهن با شناسه 510 با حداکثر طول 1000 میلی‌متر قابل قبول است. با در نظر گرفتن این شرایط، وزن مخصوص ظاهری این قطعات را می‌توانیم در دسته سنگین بار قرار دهیم.

شناسه 400، استاندارد ضایعات آهن ساختمانی

این شناسه در ارتباط با قراضه مصالح مصرف شده در ساختمان‌ها بوده و شامل قطعات حاصل از مخازن، لوله و پروفیل‌های کهنه و انواع مصالح ساختمانی فولادی می‌شود. شما می‌توانید برای آشنایی بیشتر با ضایعات آهن ساختمانی مقاله ما را در این مورد مطالعه کنید.

شناسه 550، استاندارد ضایعات پیچ و مهره

دسته دیگری که در راستای شناسایی استانداردهای قراضه‌های آهنی نیاز به معرفی دارد، مربوط به قطعات فولادی مانند پیچ، مهره، قلاب‌ها، ریل‌بندها، اتصالات، فنر، پین، اتصالات و … می‌شود که سطح کیفیت شیمیایی آن‌ها در محدوده درجه 2 قرار دارد. اندازه و ابعاد این ضایعات معمولا با توافق طرفین مصرف کننده و تامین‌کننده مشخص می‌شود.

توجه داشته باشید که قراضه‌های آهنی با شناسه استاندارد 550 به هیچ عنوان نباید دارای قطعات غیر فولادی مانند آلومینیوم، چدن و … باشند. وزن مخصوص ظاهری این دسته هم در محدوده سنگین بار قرار می‌گیرد.

شناسه 410، برای تانکرهای نگهدارنده مواد

این دسته از استانداردهای ضایعات آهنی می‌تواند انواع ضایعات فولادی حاصل از مخازن نگهداری سوخت، آب، مواد شیمیایی و … را در خود جای دهد. بر اساس آمار موجود مرتبط با این موضوع، کیفیت شیمیایی این قطعات ممکن است درجه یک، دو و یا سه باشند. وزن محصول ظاهری این دسته نیز سبک بار، متوسط بار و یا سنگین بار بوده و کاملا با نوع قطعات در ارتباط است.

قطعات دارای شناسه استاندارد 410 باید از مخازن فولادی بدون لایه پوششی تامین شوند. در واقع هیچ گونه مواد شیمیایی، روغن، سوخت غیر آهنی و سایر مواد مضر از این قبیل نباید در این دسته ضایعات وجود داشته باشند.

خوردگی و زنگ‌زدگی ضایعات با استاندارد شناسه 410 هم به هیچ عنوان نباید از حد مشخصی تجاوز کند. اندازه و ابعاد این قطعات باید در محدوده ضخامت 3 تا 6 میلی‌متر، حداکثر عرض 500 میلی‌متر، حداکثر طول 1000 میلی‌متر باشد. در صورت داشتن ضخامت بیشتر از 6 میلی‌متر، عرض و طول به ترتیب می‌توانند تا 600 و 1500 میلی‌متر افزایش داشته باشند.

سخن پایانی

یکی از بازارهایی که امروزه در سطح جهانی از رونق بسیار بالایی برخوردار بوده، بازار مربوط به خرید و فروش ضایعات آهنی است. قیمت این ضایعات بر اساس یک سری شناسه استاندارد تعریف می‌شود. در بخش‌های قبلی با درجه بندی و همچنین دسته بندی استانداردهای ضایعات آهنی بیشتر آشنا شدیم.

تمام افرادی که در این بازارها و خرید و فروش دسته‌های مختلف ضایعات آهنی فعالیت دارند، باید اطلاعات خود را درباره استانداردهای تصویب شده در ارتباط با آن‌ها ارتقا دهند. مسترآهن از بهترین خریداران و فروشندگان ضایعات آهنی است که این محصولات را با بهترین قیمت خرید و فروش می‌کند.

سوالات متداول